Sizden gelen tüm hasta yorumlarını inceleyebilirsiniz. Yorumları, beğenileri ve eleştirileri inceleyip, sizde çekinmeden yorumlarınızı yapabilir bize gönderebilirsiniz.
Başarı öyküsünü ağlayarak okuyan ben şimdi başardım. - 03.08.2018
4,5 yıllık evliyim (Kasım 2012). 13 Mart 2017’de güzeller güzeli Funda ablamla tanıştım. Kliniğe ilk gittiğimiz gün korkudan tir tir titriyordum. Funda ablayla biraz sohbet ettikten sonra onun konuşmaları bana biraz daha cesaret verdi. Bana küçük bir jinekolojik muayene yapacağını söylediğinde korkudan bayılmak üzereydim.
Muayeneye geçtiğimizde ağlamaya başladım. Ama Funda ablamın yüz ifadesi hiç değişmedi. Melek gibi gülümsüyor, şevkatli bir şekilde davranıyordu. Bana istemediğim hiçbir şeyi zorla yapmayacağını söyledi. Ve neden ağladığımı sordu.
Vajinamın girişinin hemen 2-3 cm içerisinde kapalı duvar gibi bir şeyin olduğunu oradan hiçbir şeyin ilerlemediğini söyledim. Bir de dedim ki ben hep ömür boyu böyle kalacağım. Asla düzelmeyeceğim. Tedaviden kaçmak için elimden geleni yapacağımı bildiğim için ağlıyorum dedim.
Funda ablama derdimi anlatırken, Funda ablam o küçük jinekolojik muayenesini çoktan yapmış bile. Bir de ne göreyim duvar falan yokmuş. Şaşkınlıklar içinde bunu nasıl yaptın diye sormaya başladım. İlk günkü muayenem bitti. Eşimin yanına gittim. Çok mutluydum. Duvarın aşıldığını ve bilinçaltında oluşan o şiddetli ağrının hiç olmadığını söyledim. Eşim bana inanmadığı için Funda ablama sordu. O da doğru olduğunu söyledi. Yarını iple çekiyorum. Yarın oldu ve büyük heyecanla meleğimin yanına gidecektik. Seansları önce bana sonra eşime öğretti. Şehir dışından geldiğimiz için Antalya’nın havası çarptı beni (öksürük ve grip). 3 günümü soğuk algınlığı tedavime ayırdım. 3 günden sonra Funda ablamla tedavimize kaldığımız yerden devam etmeye başladık.
Çok kaprisli aşırı korkak ve arada bir kaçamak yapan hasta olduğum için 27 Mart 2017 yani 7. Seansta vajinismusluğu yendim. Birilerinin başarı öyküsünü ağlayarak okuyan ben şimdi başardım diye mektup yazıyorum. Bu ya bir şaka olmalı ya da bir rüya. Çünkü ben kim vajinismusluğu yenmek kim. Mektubumu okuyan vajinismus arkadaşım eminim sen benden daha cesaretlisindir.
Ben korkakların en korkağıydım. Eğer ben başardıysam 5 ya da 4 günde bile başarabilirsin. Kendini kandırmayı bırak, bu hastalığı tek başına ya da zamanla yenemezsin. Hiç bekleme ve uzmanına hemen git. Ben Funda ablamı, meleğimi tercih ederek en büyük doğruyu yaptım. İnşallah en yakın zamanda anne adayıyım diye sizlere bir mektup daha yazarım. Sevgilerimle. F & M
Başarı öyküsünü ağlayarak okuyan ben şimdi başardım. - 03.08.2018
4,5 yıllık evliyim (Kasım 2012). 13 Mart 2017’de güzeller güzeli Funda ablamla tanıştım. Kliniğe ilk gittiğimiz gün korkudan tir tir titriyordum. Funda ablayla biraz sohbet ettikten sonra onun konuşmaları bana biraz daha cesaret verdi. Bana küçük bir jinekolojik muayene yapacağını söylediğinde korkudan bayılmak üzereydim.
Muayeneye geçtiğimizde ağlamaya başladım. Ama Funda ablamın yüz ifadesi hiç değişmedi. Melek gibi gülümsüyor, şevkatli bir şekilde davranıyordu. Bana istemediğim hiçbir şeyi zorla yapmayacağını söyledi. Ve neden ağladığımı sordu.
Vajinamın girişinin hemen 2-3 cm içerisinde kapalı duvar gibi bir şeyin olduğunu oradan hiçbir şeyin ilerlemediğini söyledim. Bir de dedim ki ben hep ömür boyu böyle kalacağım. Asla düzelmeyeceğim. Tedaviden kaçmak için elimden geleni yapacağımı bildiğim için ağlıyorum dedim.
Funda ablama derdimi anlatırken, Funda ablam o küçük jinekolojik muayenesini çoktan yapmış bile. Bir de ne göreyim duvar falan yokmuş. Şaşkınlıklar içinde bunu nasıl yaptın diye sormaya başladım. İlk günkü muayenem bitti. Eşimin yanına gittim. Çok mutluydum. Duvarın aşıldığını ve bilinçaltında oluşan o şiddetli ağrının hiç olmadığını söyledim. Eşim bana inanmadığı için Funda ablama sordu. O da doğru olduğunu söyledi. Yarını iple çekiyorum. Yarın oldu ve büyük heyecanla meleğimin yanına gidecektik. Seansları önce bana sonra eşime öğretti. Şehir dışından geldiğimiz için Antalya’nın havası çarptı beni (öksürük ve grip). 3 günümü soğuk algınlığı tedavime ayırdım. 3 günden sonra Funda ablamla tedavimize kaldığımız yerden devam etmeye başladık.
Çok kaprisli aşırı korkak ve arada bir kaçamak yapan hasta olduğum için 27 Mart 2017 yani 7. Seansta vajinismusluğu yendim. Birilerinin başarı öyküsünü ağlayarak okuyan ben şimdi başardım diye mektup yazıyorum. Bu ya bir şaka olmalı ya da bir rüya. Çünkü ben kim vajinismusluğu yenmek kim. Mektubumu okuyan vajinismus arkadaşım eminim sen benden daha cesaretlisindir.
Ben korkakların en korkağıydım. Eğer ben başardıysam 5 ya da 4 günde bile başarabilirsin. Kendini kandırmayı bırak, bu hastalığı tek başına ya da zamanla yenemezsin. Hiç bekleme ve uzmanına hemen git. Ben Funda ablamı, meleğimi tercih ederek en büyük doğruyu yaptım. İnşallah en yakın zamanda anne adayıyım diye sizlere bir mektup daha yazarım. Sevgilerimle. F & M